Co należy zrobić w przypadku śmierci bliskiej osoby?
Śmierć bliskiej nam osoby jest niezwykle bolesnym przeżyciem i pomimo tego, iż jest ona nieodłączną częścią ludzkiego życia, trudno się z nią pogodzić. Nie da się przygotować na ostateczne odejście kogoś, kogo kochamy. Utrata bliskiego oznacza nie tylko smutek, żal i poczucie dojmującej straty, ale również konieczność dopełnienia licznych formalności związanych z ostatnim pożegnaniem. Kwestie formalne, których uregulowanie pozwala na prawidłowy przebieg procedur, są elementem bardzo istotnym, ale również bardzo przytłaczającym dla pogrążonych w smutku bliskich osoby zmarłej. Kiedy przychodzi nam stanąć twarz w twarz ze śmiercią kogoś bliskiego, nasze myśli i działania są sparaliżowane. Często nie wiemy od czego zacząć, znajdujemy się pod wpływem bardzo silnych emocji. Tęsknota bywa tak wielka, że nie wyobrażamy sobie podjęcia jakiejkolwiek działania związanego z organizacją pogrzebu.
Mamy tego świadomość, dlatego przygotowaliśmy dla Państwa poradnik zawierający
najważniejsze informacje, z którymi zapoznanie się ułatwi Państwu poczynienie pierwszych kroków w tej trudnej sytuacji.
W przypadku jakichkolwiek pytań lub wątpliwości, jesteśmy do Państwa dyspozycji przez całą dobę pod numerem telefonu: 502 791 454.
Na każdym etapie współpracy nasz zakład pogrzebowy służy Państwu profesjonalną oraz pełną szacunku pomocą
Załatwianie najsmutniejszych w życiu formalności należy rozpocząć od uzyskania karty zgonu.
Należy niezwłocznie wezwać lekarza (z właściwej przychodni rejonowej lub pogotowie ratunkowe, jeżeli zgon nastąpił w godzinach wieczornych bądź w dni wolne), który po stwierdzeniu zgonu wystawia kartę zgonu lub kartę informacyjną zgonu. W przypadku uzyskania jedynie karty informacyjnej, należy udać się z takim dokumentem do lekarza (zwykle rodzinnego), który na jego podstawie wystawia kartę zgonu. Karta zgonu jest dokumentem niezbędnym do załatwienia dalszych formalności. Dzięki niej możliwe jest sporządzenie aktu zgonu w USC. Zgon należy zgłosić w USC najpóźniej w ciągu 3 dni od dnia śmierci, a w przypadku choroby zakaźnej przed upływem 24 h. Zwracamy uwagę, iż trzeba udać się do Urzędu Stanu Cywilnego właściwego ze względu na miejsce zgonu, a nie miejsce zameldowania lub stałego pobytu osoby zmarłej. Karta zgonu jest również nieodzowna przy zlecaniu zakładowi pogrzebowemu przetransportowania ciała osoby zmarłej z domu do chłodni.
Po uzyskaniu karty zgonu mogą Państwo powiadomić nasz zakład pogrzebowy. Dokonamy natychmiastowej eksportacji osoby zmarłej do chłodni.
Jeżeli bliska osoba poniosła śmierć w wyniku wypadku lub zachodzi uzasadnione podejrzenie, ze zgon nastąpił na skutek popełnienia przestępstwa, zezwolenie na odebranie ciała osoby zmarłej wydaje prokurator. Wówczas na pochowanie ciała oprócz karty zgonu wymagane jest zezwolenie prokuratora. Ciało na wniosek właściwego organu przewożone jest do Zakładu Medycyny Sądowej. Organizacją oraz opłaceniem przewozu zajmuje się powiat. W takiej sytuacji wybór firmy pogrzebowej również należy do najbliższych zmarłej osoby. W tym przypadku kartę zgonu otrzymamy w Zakładzie Medycyny Sądowej.
Do zorganizowania uroczystości pogrzebowej potrzebne są nam następujące dokumenty:
- statystyczna karta zgonu wystawiona przez lekarza,
- dowód osobisty osoby zmarłej,
- legitymacja emeryta lub rencisty,
- dowód osobisty żyjącego współmałżonka osoby zmarłej.
Po otrzymaniu od Państwa wyżej wymienionych dokumentów będziemy mogli zająć się wszystkimi formalnościami związanymi z organizacją pogrzebu oraz zasiłkami pogrzebowymi. Aby nasz zakład pogrzebowy mógł wystąpić o akt zgonu w Urzędzie Stanu Cywilnego, konieczne będzie sporządzenie przez Państwa pisemnego upoważnienia naszego pracownika do reprezentowania rodziny osoby zmarłej. Poza załatwieniem spraw w urzędach, dopełniamy również wszelkich formalności w zarządzie cmentarza.
Po otrzymaniu karty zgonu mogą Państwo skontaktować z nami. Zajmiemy się wszystkimi sprawami oraz zleceniami związanymi z organizacją ceremonii pogrzebowej.
W jaki sposób uporać się z cierpieniem związanym ze stratą bliskiej osoby?
Utrata bliskiej osoby to najbardziej dotkliwe doświadczenie, jakiemu przychodzi nam stawiać czoła w ciągu naszego życia. Jest olbrzymim ciosem dla najbliższych, którzy muszą dalej mierzyć się z rzeczywistością bez niej przy boku. Bez względu na to, czy odejście ukochanej osoby spada na nas niespodziewanie, czy jest wynikiem długotrwałej choroby, odczuwamy żal, rozpacz, gniew, strach, pustkę i tęsknotę. Okres przed ostatnim pożegnaniem to czas na wypełnienie formalności i przygotowanie się do ceremonii. Później przychodzi konieczność poradzenia sobie z bólem i stratą.
Akceptacja zaistnienia straty
Pierwsze reakcje na wiadomość o śmierci bliskiej osoby to szok, niedowierzanie, że bliskiej osoby nie ma już z nami, emocjonalny dystans, odrętwienie. Śmierć wydaje się czymś niemożliwym, czymś, co nie może nas dotyczyć. Mamy wrażenie, że to tylko zły sen. Żeby rozpocząć proces żałoby, konieczna jest akceptacja faktu śmierci bliskiej osoby, akceptacja swojej nowej sytuacji oraz wyjście ze stanu gniewu i rozżalenia.
Przyzwolenie sobie na żałobę – przeżywanie wiele trudnych emocji
Po przyjęciu do wiadomości faktu śmierci bliskiej osoby zarówno na poziomie emocjonalnym, jak i intelektualnym, pojawią się bardzo intensywne i często sprzeczne uczucia. Pełne doświadczenie i wyrażenie bólu wynikającego z poniesionej straty jest jedynym sposobem na przepracowanie żałoby i uwolnienie się od cierpienia. Czas przeżywania żałoby jest dla każdego indywidualny. Każdy z nas również w niepowtarzalny sposób przeżywa ból związany ze śmiercią ważnej dla siebie osoby. Tłumienie uczuć powoduje wydłużenie, skrócenie lub zablokowanie żałoby, a w konsekwencji niemożliwość pożegnania się z utraconą osobą i rozpoczęcia nowego etapu życia. Dlatego okres opłakiwania straty jest tak bardzo istotny.
Pomoc innych osób
Jednym z najważniejszych czynników pomocnych w uzdrowieniu po stracie jest wsparcie ze strony innych osób. Trzeba przyzwolić sobie nie tylko na wzruszenie, gniew, huśtawkę nastrojów, płacz, samotność, ale również pomoc rodziny i przyjaciół. Nienarzucająca się obecność bliskich, akceptacja wszystkich pojawiających się emocji, możliwość porozmawiania o tym, co czujemy oraz wspólne przeżywanie żałoby pozwala na powolny powrót do równowagi. Profesjonalnej pomocy warto poszukać w przypadku przedłużającego się „utknięcia” na którymś z etapów żałoby, np. pogłębiających się problemów ze snem, odżywianiem, koncentracją uwagi i pamięcią, przedłużającej się skłonności do izolacji i zrywania związków z innymi, stanów lękowych czy nadużywania środków psychoaktywnych. Czasem warto również przyłączyć się do grupy wsparcia. Dzielenie się swoim smutkiem z osobami, które doświadczyły podobnej straty może być bardzo pomocne. Niezależnie od tego, skąd pochodzi wsparcie, przyjmijmy je i nie przechodźmy przez żałobę samotnie.
Powrót do normalnego życia
Akceptacja odejścia na zawsze bliskiej osoby często odbywa się powoli, na przestrzeni roku, a czasami dłużej. Życie nie wraca do pełnej normalności, ale osoba nadal odczuwająca smutek może rozpocząć nowe życie i wytyczyć sobie nowe cele. Osoba przeżywająca żal po stracie, musi znaleźć dla utraconego obiektu nowe miejsce w swoim życiu. To nie znaczy, że ma o nim zapomnieć. Wcześniej zmarły był postacią centralną, na nim skoncentrowane były uwaga, myśli i emocje. Z biegiem czasu intensywność przeżywanej żałoby zmniejsza się.
I choć życie po stracie kochanej osoby nigdy nie będzie takie samo jak przedtem, lepsze dni w końcu zaczynają przeważać nad złymi.